Denize taş atan çocuğu yürüyor gölgem
Önüme düşen dalgalar saçlarıma mavi susarken
Bir ağaç gürültüsünde anımsanan kuşlar
Konduğunda parmakuçlarıma
Ne mümküm hatırlamamak uzağı
Ki,korkuyu yenmektir inanç



Günaydın
Güneşi kapıya koyup kaçan çocuk
Zeytin karası vakitlerin bahar ağrısında
Kurusun istemiyorum bakışların/ız
Tenime uyanan sesinde bulutlar gözlerimden akar
Bulsan yüzümü
Aynada ağlayan kıvırcık yaşımı
Bulsan diyorum sedirlere giydirilmiş utancımı
Yalnızlığın alnında



Dimdik ayakta duran bedenimi gõçüyor rüzgar
Inadına köklerimden doğarken hürriyet
Hüzün darmadağın
Elinle kapatıp yaralarımı üşüme çocuk
Ağzımın ucuna kıvırıp uykunu
Uyandırma ıslıkları öldüğü yerden
Umutları toplasın pamuk ellerin
Hadi bir daha
Bir daha öp gökyüzünü
Kızların eteklerinden uçuşan uçurtma oyunları
Rengarenk sevişmeler


Sizi düşünmemek elimde değil çocuk/lar
Bugün 23 Nisan

Neşe doluyor insan