Bu şehirde merhametsiz bir yanlızlık vardı
Ansızın gelirdi geceleyin
Kefen satardı
Yarım bir ölümdü,beterdi
Ölemezdim
Kalkıp yerimden kuduz gibi titrerdim
Kimsenin üzerimi örtmediği bir şehirdir bu şehir
Anlardım
Gurbetimin arka sokağında
Köpekler tarafından terkediliğimi
Tanrı’ya inancım kızgın bir ateş gibiydi
Şikayetimin şiddetli sesini kül ederdi

Geçmiş gözlerimi yakan şatafatlı buğu
İki damla inceldiği yerden kopardı
Bundan Leroy’un haberi yoktu
Romeo’yu çalardı gitarında
Sana hayatımı yağmurla sunduğum bina karşımdaydı pera
İzledikçe yüreğime sisli bir öfke sızardı

Gece dedikleri şey
Siyah bir mavzerdi
Omuzlarıma böğürerek kasvet sıkardı
Ben
Dudaklarıma haince saldırırdım
Dudaklarımın hiç suçu yoktu
Kanatırdım
Kan masamda çürürdü

Bu şehir seni sevdiğimi anladığından beri
Sokaklar çoktan yuhlamaya başlamıştı beni
Rüzgar sapladı sırtıma
Çaput bağlanmış ağaçtaki bütün dilekleri
Şimdi bütün aşıklar yanlızdı

Bana ikiyüzlü iftirası kaldı ağacın
Sorumlusu benmişim bu şehirdeki
Merhametsiz yanlızlığın.