Karanlık bir ustura
Güneşi parçaladığı gün
İçimi dağıttılar
İçlerinde sende vardın
Gömlek gibi göğsünde hür bir yanlızlık
Elinde cennet gibi çocuk
Dudaklarına nazar değmiş
Kim bilir hangi şarkı uykusuz kaldı orada

Seni ümit edipte beklemek
Bir pürüzsüz kurşundur
Şakaklarıma dayanan
Vakit gelir de patlar birgün
O vakit
"Bütün gitmeler" pişmanlaşır ayaklarında

İçimi dağıttılar
İçlerinde sen de vardın
Hicran meselemsin
Bu sonbaharda
Tevekkeli değil adınla yaşayaşı bu yaranın
Kaldırımlarda öylece anlamsızlaşması yürüyüşlerimin
Haydutça saldırması yüreğime kederin
Boş yere değildir
Uzaktan bir türkü duyar gibi dertlenişim
Uğultulu bir kahroluş şeklimdir
Adem ile Havva’dan kalma yüreğinden ötelenişim

İçimi dağıttılar
İçlerinde sen de vardın
Fakat
Dudağında kalan o kırık şarkı benim adımla başlasaydı
Veyahut şiir icad etseydiler
Seni geri getirenden
Kavuşmak ile birebir
Kudüs’te bir taş olup
Tanklara çarpacaktım.