Kalbimin çiçeği
Beni anlayamazsın yorulma
Sana rezil olmuş şu yanlızlığımı getirsem
Kaç gökyüzü ile kapatırsın yarasını
Bir insan kaç kere ölünce büyür pera
Kalbinin kaç sokağına sığar cenazem
Bilir misin kaç çığlık bir araya getirir
Ruhumun bıçak kemiğe dayanan şu ağrısını
Dudağına varamayan tüm öpüşmelerim talihine kırgın
Bir savaşta yorulmuş şu tenine dokunabilseydim
Göğsümü gere gere kıyameti ellerimle koparacaktım.

Beni anlayamazsın,yorulma
Filistin’de bir şarapnel gözlüğümü kırsa
Hayallerim kör kalsa ansızın
Ben gene saçlarının beyazlığıyla aydınlanırdım
Bir tank geçse üstümden
Bir sancı aklımı alıp kaçırsa
Unutmam
Bir sel gibi omuzlarına yağan yağmuru

yirmibirinci yüzyılın kısır döngüsünde
Beni anlayamazsın,yorulma
Telaşlanır gecelerin
Başının üstünden ibranice bir mermi geçmek değildir bu
Özlemek bir kere yüreğini esir almaz
Gece bin kere öldürür ruhunu
Beni anlayamazsın,yorulma
Çünkü seni özledim

Mesele bin kere ölmek değildir geceleri
Adını gündüz gömmektir korkum
Bunu yaparsam Tanrı’ya küserim
Sen benim gençliğimsin
Seni hiç yaşamadım pera
Çocukluğum yaşlandı
Bir kere bile tutmadan elini
Kalbimde bir matem kaynıyor pera
Görmediğimden beri
Kalbe deva gözlerini
Beni anlayamazsın yorulma
Çünkü seni seviyorum