Seni sevmek
Bir bahar sabahı
Bin parçaya bölünmesiydi çiçek tohumlarının
Cenazeler saçıma
Yüzyıllık bir iklimi bırakırdı
Karanlığın en mağrur saatinde
Kudurturdu ayın öfkesini
Bir hamledir gelen
Sabahlar ölürdü

Seni sevmek
Öylece rüzgardan bir gemiydi
Alır götürürdü Rumi’den Şems’i
Küfesinde matem vardı
Böyle bir gidiş
Sonsuz bir ağıtta
Bozkıra intizardı.
Dünyaya bu yüzden çatmıştı
Kalbimdeki gizli coğrafya

Ben çiçeklerimi suladıysam
Yanlış yağmurlarda suladım
Yanlış rüyalarda yorumladım uykularımı
Ben yanlış bir şehirde doğdum pera
Benim
Aydınlığa kan tüküren doğrum
Senin ürkek saçlarını okşamayı
Hayallerime sığdırışımdı

Gramafonun bozuk plaklarında
Adımın ararken çirkinliğini
Ben,kendimi
İçimde kendim taşlarken
Vicdanımın esvabını
Gözlerimin önünde bir sevgisizlik çağında yırtarken
Doğrudur seni sevdiğim
Çünkü sen
herşeye rağmen
Kalbimde ipeksi bir ağrıydın
Seni ölümden sonraki yaşama sakladım.