Birgün
Aramızdaki yirminci mevsim de bittiğinde
Yani gözlerin benden göç ettiği zaman
Bir kasırga yaslandı göğsüme
İki adımda bir topallar gibi
Yaşamaya başladı kalbim
Yıkıldı içimdeki türbe
Bilhassa arş’a değdi sancısı
Lambaları söndürdüğünde günün o son ezanı

Seni andığımda
Saatlerim kuduruyor
Yaslanıyor elim çeneme
Efkar bir rüzgardır
Adındaki kumları serpiyor gözlerime
Seni arıyorum
Kuru bir yutkunluk boğazımı yakıyor
Bir damla su isterim gözlerinden
Ama yoksun

Belki beni hala seviyorsun
Ama artık...

Beni sevme
Sen bile kapatamazsın yaramı
Bir rüya olsan
Birleştiremezsin böldüğün uykularımı
Kalbimde sana bir randevu ayırdım
Gelemezsin
Hayır bu imkansız
Gelmen yasaktır
Zaman beyaz fırçasını saçlarıma vurdu
Beni görsen
Ölmek içten bir dilek olur senin için
Beni sevme artık pera
Doğumhane duvarlarında çığlığın asılıdır
O gün bugündür ölüyüm
Ölüler okşanmaz saçlarından
Beni sevme artık.