onu nasıl özlüyorum
daha şimdiden

bu kız neden indi yarı yolda..
bir terminal, mola yeri bir yol ayırdımı değil indiği yer
yanındaki ile karşı koltuktaki yaşlı kadın konuşuyorlar
kulak kesiliyorum
“-öyle ağladı ay gardiş, gözlerine kan oturmuş tazenin”
“-okarda Allah bilip-duru gocasından şikatçıdır”
..?..
“-ya kocası, ya kaynanası kaynatasıdır nolcek”
“-işallah çekmeden gitmesinlee”
“-ne isdeesiniz hu ter-ü taze gelinden”
“-ellaham sürüp çıkarivedile”
“-çoluk çocuu da vasa”
“-geet nelee çekdik biizz.. yerden gövden ırak”
“-hepimizin çoluk-çocu va ay gardış, ümmet-i Müslümanın evladı vaa”
“-Allam sen goru!”
“-yazzık gı aba zavallı şalını unutmuş”
atıldım, “ben iletirim” deyip aldım
iki kadının “hayrola” diye sorgulayan bakışlarına cevap düşünmeden
ne oldu.., o kim, ben kimim bilemediler..
ses etmediler..
memleketime 130 Km kalmış,
onun memleketine 10 Km.
inmek istiyorum aldıran yok!
ısrar ediyorum
“n’oluyo gardeşiiim”
“bu konvoyda durulur mu
durduğumuzda enseydin ya”
kararlığıma bakıp sağa çekiyorlar,
görünürler yok..
elimde siyah şal!
nasıl koşuyorum..
muavin “eşyan yok muydu abeey”
geldiğimiz yöne koşuyorum..
onu uzaklarda bile göremiyorum
ne azaaappp!

hangi duaları edebileceğimi bilmiyorum
nice sonra uzaklarda fark ediyorum
“Güüüllll!!!!”
almış başını dağlara doğru gidiyor
ne sesim çıkıyor
“Güüüüllll!!!!”
“Güüüüüllll!!!!”
ne o bağırışımı yalvarışımı duyuyor
ne dönüp bakıyor..
sanki aramız giderek daha açılıyor
dizlerimde derman bitiyor..
o daha hızla ilerliyor
ona yetişmeme şans tanımıyor!
“Güüllll!!”


“Güüüüllll!!”







devam edecek

Resim için Bayram Ayhan’a teşekkürler