İnsanlar beni , tam kazandım dediğinde kaybetti !


Güneş karanlığıma yenik
bitik bir hayal gölgeler
toprağa yakın
ufka kör gözlerim







göklerde yağmur düellosu
kalbimde paslı bir adın izi
tütüne sarılmış hasret
sıfırlanmış zaman
takvim kül olmuştu








kimsesiz
kimliksizlik sonrası
ihtimaller için bekletilen dualar
canım dediğiniz
cana değmeyen kelimeler
başı boş harfler
ve korsan sevgiler
aşk ölü doğmuştu








ben sanki biraz delirmiştim
hafızasını kaybetmiş
kuş gibi
anımsıyordum arada uçmayı
şehrin penceresine sığınmış
eski bir hüzün
ellerimden tutup kaçıran








rüzgarın ablukasındayım
tarihçemin bahçesinde oynayan
uzaklara çeken sesin peşinde
eşit gökyüzü altında
tavanı açık uykular uyumalıyım
yıldızlar örtmeli üstümü
kendimle tanışmalıyım
yaşadığımı anlamalı
insansızlığa
iz bırakmalıyım






---
hey ! sen özgürlük
öpsene beni ...