Kimin umurunda güneş
kimin saçlarında tokadır ay
nereye gidip kondu postacı kuşlar
niye böyle küskün iklim
kimin kulağına huzur fısıldar rüzgar
takvimin yırtık her yüzü
zaman ölmüş
kimin umurunda
hüzünle dolmuş bütün arklar
hayat koskoca yalan
ömrüm virane
hayallerim talan !

---






Bir söz kaç kurşun eder , alnımızın köprüsüne saplanan
ah canımı sarmalayan rüzgar
gel yüzüme hüznümü vur
nasıl fısıldadım güvenip sırlarımı kulağına
esiyorsun deli deli










boğul sende kendi kanında gül
dikenin cellattır sana
güneşin çıplak vaktinde
halı yok bu yolların taşımıyor sırtında
dağlar ince belinde
yük etmez sevdaları
el olmuş
ellerimi verdiklerim
kime bağırıp çağırmalı












çocuklara verin silahları
hançeri hayatında taşısın toy umutları
karla karışık yağmur gözlerde
ıslansın zamanla geçmeyen acıları
sol yanda can çekiyor beyaz doru
yarasından vurun
benimde bir zamanlar
nefretim vardı











gel aklımı al rüzgar
üşümeyi yaz ortasında öğrendiğim zamanlardayım
çok yoksul yarınlarım
uzun hayırsız susuşlarım var
sana da anlatmam bir daha
gözlerimde gömülü bütün cevaplar









ah benim nazlı derdim
ah ışıksız cümlelerimin tan zamanı
aşkın bitmeyen miladı
yalnızlığımın tek ikametkahı
uykusuzluğumun meydanında bekle beni
bir mezara kaç düş girerse
öyle uyut öksüz sesimi sesinde







gel esmer bir gökyüzüm var
gel sığınalım kollarına karanlığın
özgürlüğün adını
bir vakit duyduğumuz kadar kuşları var...