say ki
hayat ılıman nefesinden ibaret
ve dul kaldıkca bütün suskular yüreğinde
sende sus ve beni hisset



gamzelerine oturmuş kederleri sök at yüzünden
yosun kokulu gecelere yorgun ruhunu serdikce
ve gözlerin en az ipek yolu kadar derin sevgili
haydi uzat ellerini dokun yüreğimde ki sevgine


söyle
kim güvercinlere anlatabilir ki
gökteki mavilikleri çalmışlar diye



az önce bir buse aldım yüzünde ki tebessümden
yüreğimde sevdan ve gözlerimden sen geçerken
sırtımda sevdanın ayak izleri soluğumda sen varsın
düşlerim gözlerinde kendine yer bulup yeşerdikce



bak yine
ansızın devrilir yüzün yüzüme
gecelerimin en ağrılı bir yerinde sessizce
üstü örtülü tenhalar şimdi ağlarken gidişine
ki her nefesimde sesin yankılanır sessizliğimde
ve ben hep özlerim seni
gözlerin bir güneş olarak doğsa da yüreğime


aşkın ayak izleri geçer
şimdi kalbimin bu dar sokaklarından
ve sen ve ben
irkiliriz bir martının çığlıklarından


vakit gece yarısı
ve saat hasretini beş geçer yine





şiirimi güne layık gören edebiyat defterinin seçici kuruluna ve bütün şaire ve de şair dostlarımıza teşekkürlerimi bir borç bilirim
saygılma



Hasan İpek
dokuz mart ikibin on beş