.../unutma
günü saran her gece
gözlerini umutlu bir sabaha aralar
nasıl olsa



ruhumun açlığını kamçılar o çocuksu gülüşlerin
bu kimliksiz geceler üstüme üstüme vardıkca
ve ben yine umutsuz bir düşün peşine düşerim
adımlarım kanar durur adını taşıyan sokaklarda



ve maziden kalma ne kadar keder varsa
mutluluğa giden yolda silinir seninle yavaşca



körelmiş bir zaman gelipte takılır koluma
özleminle astığım umutlarım kurur yokluğunda
sadece hayallerim ve sen gök kuşağına bulanırsın
beni ayakta tutan unutma gülüşündür aslında



ayaklar altına alsam bu şehri ne söyle fark eder
kader meçhul bir yol çizer nasıl olsa bahtımıza
ki adını anan bütün sözlerim ürker kendinden
dilsiz bir sevda bu haykırır durur sol yanımda



haydi gel gel de bir tutam sevgi bırak avuçlarıma
varsın mutluluk olsun keşkelerimizin inadına



şimdi kurşuna dizer beni sensiz ıssız gecelerim
ben her solukta umutlar biriktirirken sevdamıza
ve ayaz gecelerin koynunda üşürken ellerim
bırakamam tenimi bir başka tenin sıcaklığına



haydi
sen yum gözlerini bir kez daha bana
gün doğmadan neler neler doğar
u n u t m a



Hasan İpek
yirmibir nisan ikibin onbeş