bil ki eksik kalır ilk baharlar olmadan gözlerinin haresi
senden uzak geçen her an ömrümün şubat zemherisi



buz kesmiş gecelerde yine esrik düşlerimin esiriyim
trenlerin acı dolu ıslıkları avuçlarımda üşürken titrerim
ve ben senden ayrı başımı yastığıma ne zaman koysam
kederli bir bulut gelir de dolar boşalır göz bebeklerim



oysa ki her şey seninle bir anda başladı yürek aşkına yandı
sevgisiz geçen ömrümün cam kırıkları gibi dağıldı acılarım



sensiz gecelerimde hasretini çekerken içime sessizce
rüzgarın uğultusunda titrer içim bütün hücrelerimle
ki bilsen ne çok acılardan zaferlerle çıkıp da gelmiştim
bütün savaşlar benimdi ben sende bitmeden çok önce



sisli günlerime doğan bir güneşsin çiğ damlası gibi gözlerin
yüzümü esir alan kederlerimi döver gözlerimde gülen gözlerin




şimdi kaya diplerinde ağlar yüzüne hasret kalan gözlerim
gece yıldızları taksa yakama inan dinmez bende ki özlemin
ve ben kendi içimde tükendikce yine sende filize dönerim
sensizlikle ölürüm yar ve yine sevginle hayata dönerim




Hasan İpek
onyedi nisan ikibin onbeş