I.
Ey yeryüzü!
İçimdeki sızıları unutturuyorsun

Birkaç söylenecek söz bırakmıştım
Köşe başında, yatak örtüsü bozulmadan
Evet, uzun yolculuklar
Görüş alanımda oluşan silüetin
Ve kent,
Herhangi bir hüzne yemin etmiş gibi
Göçebe kadın ve yaşlı kuşlar
Haziranı hatırlatan ölü çocukluğum
Kan mevsiminde adı konulmamış mutluluklar
Bir gün, gelecekten gözüken
Gökyüzünden gelecek planörler
Hüznüm yerini umuda bırakıyor

Aether ve Anamur
Ne kadar uzaksa gökyüzü
Sahil şeridinde unutuluyor yalnızlığım

II.
Yerleşik yerleşke
Tabur halinde sıralanan tablolar
Ölümü çizmek
Siyah boyalar ve çarşaflar
Zaten bugün ölüm çok uzak
Hesiodos’a göre ben
Hüznün oğluyum

Sahici bir cumartesi
Hesiodos: Bir kısrak gibi ağlıyorum
Nyks: Oğlum, sevgilim ve adam gökyüzüne bak
Hesiodos: Oysa ne acılar yatar göğsümde
Nyks: Bir destanı başlatır gibi gülüşün
Hesiodos: Bu şiirin sonu yok

Seç bir kaybedişi
Ellerimin arasına sakladığım
O mitolojik sevda
Seç bir kaybedişi

Aklımda üç beş ev kalır
Sonrasında hüzünler yağar çatılara
Mezar taşlarına

Sevda bugün yasak!
Sevda bugün yasak

III.
Tefrika iki binler
Kaybettiğim zamansız saatlerim
Bir mektup ilişiyor kalbime
Unutulmuş çağırılışları duyar gibiyim

Mutlu muyum
Nasıl anlatsam
Tuz sofrasından ayrılan ölü gelin

Bir rubai oku bana sevgilim
Tülbentlerle örteceğim kitapları
Seçilmiş ölümler
Uzak mıdır bu sınav atlası
Pek uzaklarda

IV.
Bir kilimi serpiştirirken
Ürpertiler parıldıyor alnımda
Başka şehirlerde sevda olmayacak
Bugün kan mevsimindeyiz

Henüz hazır değilim
Herhangi bir kırıklığa
Cam seçer gibi ve sırıtan o
Güneşin yaşlanmış suratı
Bekler gibi ölümü
Batacak gibi ölümün ardından
Bakıyorum da şimdi
Dağlar bir kıyamet gibi ard arda

Aether ve Anamur
Ne kadar uzaksa gökyüzü
Sahil şeridinde unutuluyor yalnızlığım.