yine yalnızlık kokusu ile demlendi akşamlar
iki hoş söze kıt dudaklar
sessizliğe sıcak kadar buza kesik
közün kül hatırında can diye arasam bile
yoksun sen yarim

sana yanmışlığım serde
üşür rüzğarın sargısız kolunda
kırık hayallerim demişken
uzuna da boylanır arayış ve hasretim
gün hangi vakte saklı can diye arasam bile
yoksun sen yarim

kimse bilmez
çöller mecnuna sığnımıştır aslında
benim sana sığınmama benzer gibi
yılların dizine
onca serabı oturtum el pençe divan
ona göre can diye arasam bile
yoksun sen yarim

varsayımdır bekleyiş
sabır kapısını açar desinlerde
inanki umudum kalmadı
çekip paslı kilitlerin kahrını
hele bir dilek daha yırtsın yakasını bağrını
sus ayrı çığlıkta can diye arasam bile
yoksun sen yarim

yıllar konuşsa
cümleler tükenmenin arifesinde derki
o sevdi seni
kainatın ortasında
hele can
hele can diye arasam bile
yoksun sen yarim
yoksun
26-2-2015
İS