I.
Öldürme saati geldiği zaman ki, siz pek de iyi bilirsiniz
Bir insanın denizaşırı nasıl gömüleceğini
Arkasından birden fazla işlemler yapılacaktır soğuk bir gece
Aslına bakarsanız, siz pek de iyi bilirsiniz
Öldürme saati çıkagelir ve meşru olmayan tüm sevdalar,
Gömülür bir müzeye.

Oysa ben seçkin bir insan değilim
İki elimi birleştirdiğimde kendime bir gökyüzü çizerim
Sansasyonel mavi
Adına yakışır bir biçimde,
Yalnızlığını alıp da saçını savurur gibi
Sandığına gömülmüş küflü anıları
Öldürme saati geldiğinde yağmurlar altında
Gömer bir müzeye.

II.
Çocuksu sevinçler sığ bir anlayışa kapılıp gidiyor
Alabora olan bir geminin haşmetiyle
Sanki bu kapıdan çıkıp gelecekmişsin gibi
Sanki bu kapı artık kilitliymiş gibi
Pek de aleni olmayan hislerle ardına bırakılmış dualar
Kolaydır, beni bağışla, öldürme saati pek de yakındır.

Esiyor sığ bir rüzgar, özgürlüğün flaması dağlardan
Düşünceler sarmaş dolaş uzanıyor
Yalnızlığın o şahane erotizmi gibi.

Öldürme saatinin ruh hastası bekçileri beni susturur
Oysa ruhum bir harptedir bütün terk edilmişliklere inat
Sizin ruhunuz, ruh. Peki
Bana ne demeli?
Anılar defterinde kuruyan hasta bir begonya
Ve yaşlı bir kaplumbağa
Bir adım daha atarsanız, kabuğu çatlamaya pek de müsaittir
Öldürme saati geldiğinde, beni bulabilirsiniz ruhların çıkmazında.

III.
(Yargıç, sayın yargıç siz beni bilirsiniz oysaki
Prag’tan Viyana’ya geçerken görmüştüm ölülerin şahsiyet yürüyüşlerini
Arkası kesilmeyen yalnızlığın çığlığı ile)
Şehrim, ah gözlerimde adı geçen güzel şehrim
Bir kaosun tam da merkezidir
Varlığın ve yalnızlığın orduları hiç de süpriz olmayan bir atakla saldırır,
Öyle, sizin öldürme saatinizdir. Peki
Her insan öldürür içinde sevdasını
Bir şehir merkezinde de öldürür
Yahut bulvarda da
Suikastin işlenişi kanaviçeler gibi narin
Sevda bir ağ gibi sarmış ruhu
Öldürme saati pek de yakındır

Sen uzaklara bakma sevdiğim, uzaklar benimdir
Benimdir çünkü gömmüşlüğüm vardır seni uzaklara
Bu nasıl olur, sahi anlatmama gerek var mıdır?
Çekçe bir kelime öğrendim bugün
- Milenka -
Prag’dan Viyana’ya bir trende burnu uzun
Boyu pek uzun şapkalı bir adam göstermişti
Telefon rehberimi aldığım gibi karaladım ismini
Öldürme saatinin tam da başındayken Milenka,
Senin üzerini karalamak suretiyle,
Gömüyorum bu şehre.