I.
Ellerim demir tozu
Yutkunup kalktım hiç doğmamış bir güne
Güneye giden kuşlar yolcu
Orası bize iyi midir? İyidir öyleyse

Güneşi doğurdun koltuğuma
Koltuk: sigara, pas ve kömür karası
Acaba hangi başlangıcı sonlandırdı bu duman
Gözlerin
En güzel hikayenin sonu

Uçurtmalar yaşadık ve gökyüzü çok güneş
Bu mevsim ne? Devlet bunun neresinde

İçimde lüks yaşam vergileri
Seninle başladı
Yeni dünyanın devleti.

II.
Delikli göğsümden akan kan ve irin
Simsiyah ellerimi yalıyor
Gökyüzü beni hüzünler
Saçların döküldükçe toprağa
                 kendimi buluyorum.

Son akşam yemeği sene 2042
Tarihlerinde üç peygamber tanıdım.
Yaşamak
Kader
Kan banyosu
Üçü de benden güçlü
Üçü de tanıdı beni.
Rabbimin acılarına denk düşen yorganım var.

Sustukça koşuyorum soluk soluğa
Alt dere ya da alt cadde
Çingeneler atlarla sevişeyazıyor
Taşlıyorum kalbimi civanmert!

Gasp, cinayet, hırsızlık ve hırs
Tek celsede kıyıyorum içimdeki insana
Devlet bunun neresinde? Gözlerinde
O kadar hatrı sayılır bakışların var

III.
Sonuncu akşam geceye evrildi
Ölmek hala başucumdan sayıklıyor
- Onu bul
- Ona bak
- O’dur en narini.

Oysa göçlerle geldim sana.

Taşraya gidelim sevgilim,
Teşvik çalar ekmek yaparız!
Benim çiftliğim, ellerin

Aksine ters gitti her şey
Yaşamak artık paralı
Gözaltıları ve göz altlarım dolarla dolar
Daha az üzülürüm.

Boş bir odanın hıçkırığında yankılandı sesin.
Hıç!
Hiç olmadığı kadar doldun geceye
İrin mi? Kalmadı
Rabbin acıları mı? Sattım birine
Devlet bunun neresinde?
Sende.