Öyle ya değişmiyor içimdeki manzara
iri bir ağaç göğüme dallanıyor
birkaç kişi caddeyi sektiriyor gözünde
uzakları yırtan belediye otobüslerini


bir kediye bağırıyor bu dilsiz şehir
ağaç kediye, kedi ağaca tırmanıyor
susuyoruz, biletsiz bir akşam uğruyor suareye
saat sevdanın altısı, hüzün bir kıyafet
giyiyoruz figüranlar kahvesinde kadınları
kollar sarışın, dudaklar esmer, kumral arabalar
yavaşça çıkılıyor yokuş, iniliyor dört nala
bir erkek kendini imzalıyor iki kadında
iki kadına bir ünlemi yakıştırıyor iyi niyetli çocuklar


öyle ya değişmiyor ağzımızdaki bazı deyişler
sözcükler de çift yönlü olabilir, yoğun karanlık
bir iş çıkışında bile rastlayabilir şair kendine
yolda kalmış birkaç dizeyle sevişebilir


her şey kendini değiştirebilir, şiir ve gerçek
bir kuyu,bir tılsım, bu dört boyutlu şehir
gelişmiş bir yarayı icat eden zeki bir aşk


öyle ya kafaya dikebilir sözcükleri herkes
bir şair tek bir şiirle de sarhoş olabilir