Çocukluğumun bayram sabahları:
O anlatımı emsalsiz, yarım yamalak duygular
Bahara denktir ruhumun çiçek zamanı
Erik ağaçlarının doyumsuz sergisi
Tomurcuğa giden, çiçeğe uzanan mevsim
Papatyadan ötesi yok, laleler, bir de gelincikler
Sabahın yeşile arzusu, doyumsuz sevda!
Küçük pencerede süslü bir sabah fotoğrafı
Ve ardınca açılmış sanatın en güzel yüzü…


Çocukluğumun bayram sabahları:
Annemin o çocuksu, melek sesi
Ellerin en yumuşağı, merhamet yumağı yüz
Ve gül bahçelerine götüren en sıcak öpücük
İşte, yine Annemin buğulu şefkati
Kuş seslerinden demet, denizlerden buket Anneciğim!


Çocukluğumun bayram sabahları:
Dededen kalma köklü alışkanlık
Uykulu, yumuk, şaşkın gözlerim
İri bir kâbusun tatlı rüyâyla çöküşü birden!
Dünyaya dönüş, evimizin tarifsiz rahatlığı
Çocukluğumun tek hamlede zıplayışı yataktan
İnancın gölgesindeki küçük dünya
Tenime çalınan masumane menfaat
Bambaşka bir hazza ulaşmanın ilk demi
O heyecanlı, o gariban sabırsızlık!


Çocukluğumun bayram sabahları:
İçimde kaynayan deli kazanlar
Sabah soğuğunun okşayan kimliği
Ve o bildik ibadet sofrasında secdeye varış
Sonra ölülerimize açtığımız kudretli eller
Yüreğimi esir alan isimsiz bir anlaşılmazlık!
Midemde çalan vakitli senfoni
Ve sevdiğim anların en doyurucusu
Tek yumruk oturduğumuz o büyülü sofra…


Çocukluğumun bayram sabahları:
Annemden gelen ilk öpücük
Babamın buna bir şeyler ekleyişi
Ve el öpmelerin sonundaki birkaç kuruş:
Kuruşların en değerlisi küçük ellerimde büyüyen!
Elma şekerleri, dondurmalar, şekerlemeler
Torbalarımızda can bulan avuç avuç fıstık
Komşularımızın duaları, cebimize konan en yakın harçlıklar
Bayramların en mübâreği çocukluğumdan geçen…
Bencillik adına yaptığım her şey:
Bilyelerimin mücevher görüntüsüne bürünmesi önümde
İyinin değil, çok çok iyinin hep bende bulunuşu
Ve çocukluğumu çocukluk yapan tüm çocukluklar işte!


Çocukluğumun bayram sabahları:
Hatırladığım en güzel günleri ömrümün
Annemden, babamdan, kardeşlerimden kalan
Yaşanması imkânsız, tarifi zor, eşsiz hatıra!
Çocukluğumun bayram sabahları:
Yüreğimde dipsiz kuyular bırakan anlatımsız günler
Büyüdüğüme defalarca isyan ettiren
Çocukluğumun bayram sabahları
Yetişkinliğime pişman ettiren
Anlatımı imkânsız, o emsalsiz hatıra!





Nevzat KONŞER
Nisan 05