5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1806
Okunma
annem sonsuzluğa gitti,el salladık
doğumumun kaçıncı senesiydi sonlandığım
uzağa gönderdiğimiz ilk ölümdü annem!
uzak, insana ne kadar yakın gelir
kendini aldatıp yontma sanatında?
anneme dair ne varsa katladım
yıkayıp okşadım içimde kırılan ağacı
dikiş attım tenimdeki düş kopuklarına!
sahi kaçıncı yılındayım hatırlamanın
beni yeniden icat etmeli dünya!
anneme güvercinler gönderdim, döndüler
yok hükmünde eğildi yüzlerinde tebessüm
düşünce, doğulu bir gezgin artık alnımda
bir patlama biçimi Ekim’de öğlenler!
annemin hatıraları oyaydı, gül işlemeli
lalelerin ömrünü sevdim annem ölürken!
kirpiğime gömdüm her şeyi!
5.0
100% (10)
Cevap Yaz