9
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
3611
Okunma
yine bana çıktı balkon
tırmandı kalbimdeki taraçaya
vicdanına taşındım zamanın!
sordum, soruldum, sorgulandım
boşluğumu sıvamak için!
zarif bir sabah doldu balkona
bir kuş, bir üveyik ya da bir suret
dalların karnındaki hayatı kaşıdı
ellerime sığmayan kanatlarıyla
gün ışığına atfettim gözümdeki kamaşmayı
içimdeki yakından koştum uzağa
sokağını dolaştım duygulanmanın
kimin mektubunu sırtlandı ayakları
geceden başlayan yolları hüzünleyerek
üst üste koydum ağrıyan bakışlarını
yokluğuma ulaşmak için!
bir şey, bir üveyik ya da ben
ötüştük yüz yüze bakan balkonlarda
gözlerimiz bu yüzden birbirine yakışır
ve bu yüzden bölüşürüz hayatı
her kuş bir yumurtaya sığınır
her insan yumurtadan çıkan dünyaya
her anne kendi rüyasını doğurur.
5.0
100% (28)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz