Bu şehrin ışıkları seni hatırlatıyor
Işık denizinde yüzen
Deniz kızı süzülüyor uzaklara
Bu şehirden her geçişim anılarınla dolu
Gözlerimde her şafak vakti
Bir kırlangıç sürüsü hüzün
Mesai esaretindeki adımların hızında
Geçiyorlar şehrin alaca karanlığından
Bu şehrin sularını yıkıyorlar suyla
Temizlenmiyor yine de
Ceketin kaldırılmış yakasından doluyor koynuma soğuk
Bu şehrin ağaçlarında küskün kuşlar
Suskun şehrin yaşantısına
Gözlerini kaçırıp küçük kırıntılardan
Ayışığında sohbete duruyorlar
Erken bastıran uykuya inat


Bu şehir seni hatırlatıyor
Maastricht’in ışık selinde yürüyor Ankara
Bu şehirde ışıklar saklıyor seni
Anlatıyor kendi dilinde
Kısa cümlelerle yazılmış bir mektup
Aşkının mazeretini
Bu şehir sana benziyor
Yüzü, gözleri cıvıl cıvıl canlı Beyoğlu geceleri
Bu şehir sana çekmiş
Kokusu, nemi

Korkuyorum bu şehirden geçmeye
Ya kalırsam, gidemezsem
Akmazsa bir su bilirsin artık o ölü
Korkuyorum bu şehirden geçmeye
Ya kalırsam, gidemezsem

Seni sevmek anılarımda da güzel