Her yaşamın kendi macerası var
Koşturur kendi yorgunluğunda
Kaç yaşam sığar bir ömre?
Kaç maceraya koşturur bir ömür?
Bilinmez
Her macera bir hayalle başlar
Hayallerimiz kadar yaşamlarımız var
Yaşadıklarımızın toplamı bir ömür mü eder?


Kırılır hayallerimiz bazen
Kırılganlığında yaşamın
Bir meltemde tuzla buz olur
Aynasında sırrın
Bazen en sert fırtınaların arkasından
Doğrulur kalkar
Yeni hayalleri cebinde


Koşturur, bazen ince belli ela gözlü
Bir kızın arkasından
Tam yakalayacakken ellerinden
Elleri sarı sıcak, Çukurova kesilir
Tutamaz, koşturur kendi macerasını


Topladığımız yaşamları yazamaz kalem
Çoğu zaman gelir bizimle
Gizlenir dillerden uzak
Yazılsa en değerlisi olurdu belki
Bilinse en öğreticisi
Ama
Kalır kendi gizinde saklı


Yaşam mı yorar bizi, yoksa macera mı?
Yorulur ayaklar yavaşça
Ama
Hayaller yorulmaz dayatır kendini
Ve macera devam eder
Bir Rocinante’nin sırtında
Yaşam bitmez