Dökülmüş gayrı yapraklarımın goncası
Gün görmemiş baharın ayazıyla
Virane esen hazan rüzgarlarının eteğinde
Savrulup gidiyor ömür, durmaksızın


Eksilmiş sayfaları yaşamın, isimsiz renklere boyalı
Göç ederken hayattan her gün yeni bir iz
Mevsimine uymayan karlar düşer yüreğin üzerine
Sevda üşür, üstü başı yamalı


İklimsizim, soğuğum sıcağım belli belirsiz
Güneş dargın, yağmur kuru
Çorak ayrılıkların esiriyim


Yersiz yurtsuz, toprağına veda düşer
Hasretlik kurutur tohuma düşen hasatı
Mart karası gözlerin yağmuru, yeşertmez
Susamış yüreklerin adında harmanlanmış aşkları


Sömürürken tamamlanmış yanları insanın
Eksilir, çoğalmadan elde düşme yanları
Sarıya boyanır baharın adı
Söylenmedik gizli sözlerin uğultusuyla
Soyunur acılar, tenden ayrı
Yalancı ayrılıklar kaplar, yüreğin seven yanını


Oysa doğacaktı yeni güne, yeni baharlar
Kokusu avuçları yıkarken
Posası çıkmış gönül sızısından dökülür
Sevebilme ihtimalinin, en sadık adı


s.ç