Gökyüzünde kayan yıldızla bir dilek tuttum
Özlemlerim içinde saklı
Korkusuzca içimde yaşatıyorum
Fırtınalara direniyorum


Ellerimde umutlarım
Karanlıkların içinde
Baksam da puslu penceremden
Fesleğenlerin kokusu
Dağıtıyor, kara bulutları
Manalı bir tebessüm beliriyor
Dudak kenarlarımda


Ardından, sessizce durmaksızın
Hasretler diziliyor boğazıma
Düğümleniyor hıçkırıklar
Her soluk alışımda


Büyüttüm içimde yine de
Özgürlüğün, siyah beyaz resmini


Bakıyorum dar ve karanlık sokağıma
Kalabalık yalnızlıkların içinde
Bir su birikintisi
Gözyaşlarının sırrı içinde


Üzerine basıp geçilen
Hüzün ve keder yağmurları...


Kayıp bir şehirde yüreğim
Tuttuğum dilekte ümitlerim
Yazdığım kelimelerde dünüm, yarınım, bugünlerim


Bir de hiç susmayan gönül ezgilerim
Bazen ağıt, bazen bir deyiş



Şafak sökerken
Tırnakla kazınan gecenin
En karası, ömrün pusat zamanı…

s.ç