Bulutlar kırgındır gökyüzüne
Sarıdan rol çalandı güneş

Asılı sabahların arsız güneşi
Yüzümden düşen bin parçada can bulan sevda
Kim bilir kaçıncı özlem girizgahında yol alıyor hayat



Kapalı gişe aşk oynar ömrün ortasında
Susar yalnızlık küser sessiz vakitler
Kendinden utanır gün
Ki bunca elden düşme susuşlara savaş açar
Kimliksiz gülüşler
Ve her şey yeniden başlar



Takvim yaprakları acımasızdır kimi zaman
Öylesine avuntusuzdur
Öylesine arsız
Geçmek bilmeyen zaman dilimlerinin aslıdır
Bekledikçe kavuşmaları vermez aman




Bozduğum yeminler ile çoğalıyorum
Ömrümün çapraz kurların da
Çeşit çeşit anlamlar buluyorum
Yenilmediğim vedaların satırların da
Bulutlar kırgındır gökyüzüne
Sarıdan rol çalandı güneş



İki kelime arası boğulur geniz
Yutkundukça yarsız, yarınları
Olmazların engeline takılan
Kansız yaraların
Sarıldığı kavuşmaların
Özlemle noktalanan sonların
Muradına erilen
Adıyla sevilir yar
Gönül sevmeye bile kıyamazken