Bir gün düşersen anlamsız kahramanlığın ardına hüsran olur sevmişliğin.
Hiç bir hikayede esas kız esas oğlan yoktu aslında esas sevmekti her sonda.

Betimsiz hikayenin biçimsiz sevdası
Uyan gözleri ağma kulağı sağır günüm
Yeni bir yalana daha uyan
Gör ki kirlenmişliğin resmi doğsun her sabaha
Her inanışta yeniden yandığına yanıldığına uyan

Kahrı bela, yaman bu sevda
Azığına doldurulmuş kirli sözlere
Heybesine haram yüklenmiş bakışlarından öte yol olmaz
Kara bir iz düşümüne güleşlerine tekrar inanma
Her duanın sonuda yeni beddua
Ahın yükü ağırdır
Ölü doğan bir çocuk gibi
Avuclarıma bıraktığın yüreğin
Kan kokar
Acıtır
Yakar

Gecenin şavkında büyüyen kara bir nefretti gözlerim
Kokusuna sarılmış izmarit gibi ezilmiş sönmüş sevmelerim
Şimdi cılız gülüşlerde adın
Volkan misali yanar söyledikçe dillerim
Al götür senden kalan tüm anlamsız anıları
Vakti gelir yüzünden düşen bin parçanın ezgisini dinlemenin
Ve sevdiğim gün gelir devran dönermiş ya
Allah o gün sana beni hatırlata..

S.Ç