10
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1442
Okunma

Kiri çıkmaz gönülden sevmelerin, sıktıkça yürek suyunu kan kusar... Ardı sıra nefret doğar acıdan, isimsiz...
Bir kez daha düştü nefretin kokusu koynuma
Yalanın resmi düştü avuçlarıma
Küs gideceğim yeşerirken ölü toprağına
Hiçbir bahar avutmaz kör yüreğimi
Aldırmadan yaşamayı öğrenemedim ezelden beri
Sağ çıkmaz ömrüme düşen, sevda hainleri
İsimsiz kimlikleri boyanır, silik sicilleri
Siyah bir yazıdır ki, düşmez gözden
Alınmaz bir kez doğru ifadeleri
Bölük pörçük olmuş düşünceler
Lafın gelişi deyip geçilen sevmeler
Hesapsız, kurşun yarasıdır
Şah damarına inen ateşler
Yazdıkça çoğalırken kelime oyunları
Anlamaya mecali kalmaz, insanın inançları
Kaç yeminden döner, günahın yarını
Seçmece olmuşken gökkuşağının yamalı sevdaları
Renklerim eksik çizemem mavilikleri saran yeşili
Dilim yaralı söyleyemem gönül eşimi
Gönül sen seçtin, çekip gitmeyi
Sus, susta çoğalsın ezber bozan sözler
Ver hükmünü yaşamın
Çek cezanı, sür yüzünü inançlara düşen gönül leşine
Daha dolmadan vakti ömrün
Sarılı kalsın can çiziği yaraların
Elbet bir gün düşer, yüzden maskeler
İşte o gün güldüğün gündür
s.ç
5.0
100% (15)