Bilirim seni !
Sessizliğimin ana yurdu
Okurum çizgilerinden
Şiir olursun kendinden
Dokunduğumda yanaklarına
Ağlayıverirsin bu kentin ışıklarından




Hiçbir kelimeyi yanyana getirip
Cümle olamamışken b i z
Konuşsana sevgili
Ayasofya’dan
Eyüb sultandan
Haliç bu kadar masumken
İstanbul kanar mı günahlarından
Konuşsana sevgili
Ellerimin arasından…





Ellerimiz sevgili ellerimiz ...


Hiç görmediğimiz
Lakin kayıtsız şartsız inandığımız
Yüce mimarın eseri
Tıpkı aşk gibi
Şimdi…
Dinliyorum ey sevgili
Ellerimden k o n u ş s a n a…





Aşk için mi ?
Yoksa aşık olduğu için mi ?
Çıplaktır ellerimiz
Terli ve ıslak..
Söylesene sevgili
Zamanın kirlenmiş elleriyle
Hasretin gözleriyle konuşsana
Parmak uçların dokundukça adıma
Kırılır mı tırnaklarım
Gecenin aynasından
İnceden inceye ağlarmısın avuçlarımdan...




Yoksun ya !
Hayatın eşiğinde pusu kurmuş ecel
Aldırma sen gel
Ö l e c e k s e m eğer
Ellerinin baharında ölmeli
Gel !





Pervasızca ayaklarıma dolanırken
Aşkın korkuları
Gündelik telaşlarda
Suskun kumsallarda
Dalgalar vururken temmuza
Düştüm
Düşler ötesine
Sınırsız ülkelere sınırlar çizdim
Kendi içime sarılıp
Uyurken aşkın dizlerinde
İçsene sevgili
Ellerimin bereket ayetlerini…





Gel !
Göğüs kafesinden içre
Soluksuz ufuklara yol aldığım adam
Hiçbir aşk bu kadar kutsanmadı
Ayrılığın mabedlerinde
Gelsene !
Ellerimden sevişsene




// Biliyorum…
Biliyorum aşkla dönecek kırlangıçlar
Yeryüzünü tavaf ederken yorgun bakışlar
Kanatlarından düşecek büyülü yaşlar
Biliyorum
Ellerinden vurulacak kuşlar //




Ellerin…
Durmadan sayıkladığım cennetim
Ellerimi ellerine gömsene sevgili
Ölsene
Yağmurun nefesinde
Avuçlarından öpsene
Kaderin sesini !


Ellerim aşk tazesi
Kırık dökük kalemimin itirafnamesi…