bir bayrak sevdim, renginde karanfil açtı
tan açtı, can açtı kan çiçeklerinden
güneşi yüzüne damlattık şehitlerimizin
atam açtı dağların sırtını okşayan ruh


kime sorsam bana onu anlattı
anlattı zamanın eskimez yerinden
Türkçe bir mektupla seslenip


mavi gözleri olsun dedik ellerimizin
büyük kelepçeler kırılsın bileklerde
adımız Ankara olsun, sonra İzmir


bir bayrak sevdim, ağzımda bir kelebek
uçup geldi Anafartalar yokuşundan esrik
çiçeklerimi yamaladı ağzındaki türküyle:
-dağ başını duman almış, yürüyelim arkadaşlar.


sıcak mevzilerde attı soğuk küfrü gecenin
bu büyülü ova, delikanlı nehir, konuşkan taşlık
mermiyle gönül emziren süt kokulu çiçek
vatan, aşka helâl sürenlerindir
sürenlerindir kanını kendi alnına


bir bayrak sevdim, başımda taze gençlik
bir rüzgâr kırlangıçların taşıdığı
öpüyorum alnındaki kırmızının cesaretinden


hadi gidelim bin dokuz yüz yirmi üç kez
bir güvercinin yıldızlı ağzında
hilâl akşamına memleketin


hadi gidelim, uyan
üstümüz başımız bayrak olsun...










Nevzat KONŞER

/Değerli dostlar, bayrağa en çok ihtiyacımız olan şu günlerde, onun ne kadar mübârek bir unsur olduğu gerçeğini unutmadan ve bir eşya gözüyle bakmaksızın başımızı kaldıralım göndere... Bazı şeyler-bayrak gibi- birer simgedir ve bıraktığı çağrışımlar ve simgeledikleri anlamlar yüzünden değerlidirler ve büyüklükleri artar. Değerlerimiz kolay kazanılmadı, bunu unutmayalım ve sahip çıkalım.

HERKESİN 29 EKİM CUMHURİYET BAYRAMINI KUTLARIM...