çocukken olduğu gibi değil günler
eskiden saklanacak delik bulurduk kendimize
şimdi ne kaçacak adım atacak bir köşemiz
ne masallar diyarı kartondan yerimiz
ne doyasıya etrafa saçılan gülüşlerimiz
ne rengiyle boyadığımız
gökkuşağı çatı katı bir evimiz
ne çamurdan boy boy kulelerimiz
ne kucaklayacağımız kayan bir yıldızımız
ne de güneşimiz kaldı avuçlayacağımız...



işte her doğum günümde
iki büklüm olur bu çocuk yüreğim
geçmişe ait ne varsa hatıramda
sıra dağlar dizilir kirpiklerimin ucuna
sağanak yağışına tutulur gözlerim
özlemler yumak yumak sarılır boynuma
tam tutacak gibi olurken ellerim
yıllar gelir geçer kaşla göz arasında
dizlerimde uyuya kalır hep sonra
bu çocuksu güzelim düşlerim...



ama bugün yudum yudum
içime çektim dost sesinizi
açtım tüm pencereleri yağmurlu havaya inat
tek tek kucakladım ve giderdim hasretimi
Merhaba’ya seve seve olup kuş-kanat



öyle yüreğimdeydiniz
öyle kollarımı açacak kadar yakın
ve öyle aydınlığa konacak kadar yarın
gülüşlerinizi topladım
gül kırmızısı yanaklarımda biriken selamı
aldım içeri bir solukta kokladım
şehrin alacakaranlık şafağında
sökülen yalnızlığına hiç aldırmadan
yüreğimin kapısını ardına kadar açtım



ve haykırdım!
yeni gelen güne taze taze tebessümler ekip
deli ırmak coşkusunda akıp giden yıllara bakmadan
bugünün hediyesi yüzümdeki kırışıklığa
inanın ki hiç ağlamadım!



gün bugündür
bugün doğduğum gündür
topluyorum gönül bahçenizden
rengârenk çiçekleri
çocukken olduğu gibi
öyle haylaz
öyle afacan
ve öyle yaramaz



bir dilek tutacağım bu akşam
"vur patlasın
çal oynasın"
nasıl olsa deliye her gün bayram...



Meral Gül...