10
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1824
Okunma

B/ekle Gele/(ye)ceğim;
Ha bu gün!...
ha yarın!...
diye bekliyor gözlerim
mavi saçlarında merdiven kurduğum kır çiçeğim
beliklerinde yürüyorum yıldızlara
elimde sihirli bir ayna
süzülüyorum gamzelerinin çukuruna
aksinde çoğalan
yine kafam dumanlı bu gün
yayını kestim duygunun
kalem ibrişim /anılar gergef
işliyor dimağıma inceden inceye
hasretini
acı badem çiçeği
soyut zamanların puslu karanlığında
yüreğimin tuvaline kazıyorum sevgini
nemli çimenleri eş tutuyorum yalnızlığıma
alaca karanlık anıların gizeminde
boşalıyor zembereğim
çatalıma batırdığım hayat lokmasından
duygu kırıntısı bırakıp kaçtığım ayak izimde
hadi durma!...
zerduş gözlerinle vur beni
-yine küskünüm şiirlere-
adını fihristliyorum her gün al-fa-be-de
diziyorum abaküs gibi gözlerime ram olsun
doluyorum a ‘dan z’ye kelimeye
ayracım sen kaldın yüreğimde
karakalem akıyor duygularım
kor dudaklarınla sil beni
sana veda etmek var ya!
beyaz duvak toprağımda
hadi bir el salla son dua’nla
bakma gamzelerimde solan güllere
sen her daim goncasın dudağımda
//yanıyor meşalem şehitler sokağında
adım kaldı (miş’li) geçmiş zamanda //
ne bayramda
ne de hazanda
solmayacak diktiğim sarı papatyalar
adım yazılı her yaprağında
med-cezir kıyılarında kaybolan yakamoz
kızıl saçlı güneşin taçsız kraliçesi
nafakasına sevdalı aldığım nefes
kumbarama attım bir gün daha
varsın uzun olsun burnun ne çıkar
kokla her baharda tuzlu rıhtımda
geleceğim mutlaka
ağaçlar çiçek açtığı ayda
bekle…
fot.ümmü aşcı
ÜMMÜ AŞCI.
5.0
100% (12)