Bazen bir rüzgâr eser de
senin adını alır götürür sanırım.
Kulağımda kalan son fısıltın kadar kırılgan
ve bir bakışın kadar derindir içimdeki eksik.
Geceye ne zaman dokunsam
sanki parmak uçlarıma sen düşersin,
üşürüm.

Korkarım güzelim…
Sensizliğin adımlarını duyarım bazen,
kapı eşiğinden geçip kalbime çöker.
Gülüşünün değmediği her hatıra
solgun bir yaprak gibi dökülür omuzlarıma.
Nereye baksam
yarım kalmış bir cümlenin gölgesinde bulurum kendimi,
çünkü sen olmadan hiçbir kelime tamam değil.

Gözlerinin anısı var içimde,
gecenin koynunda sakladığım bir sır gibi.
Ne zaman yıldızlara baksam,
sanki sen göz kırparsın uzaklardan—
bir sıcaklık çekilir içime, bir sızı,
adını bilmediğim bir özlemle karışık.
Senden geçemem,
seninle doluyken her anımın sessiz tarafı.

Korkarım güzelim…
Bir gün ansızın yürür gidersin içimden
ve ben arkandan bakakalırım,
hiç bitmeyen bir hikâyenin en yaralı yerinde.
Sözlerin unutsa beni,
ellerin geri dönmese…
Şu kalp ne yapar sensiz sanırım hiç bilmiyorum.
Belki bir sokak lambası gibi titrer durur,
belki de seni bekleyen bir pencere olur
hiç kapanmayan.

Seninle başlar her sabahımın nedeni;
bir gülüşün kadar parlaktır umutlarım,
bir bakışın kadar kırılgan.
Bilir misin?
İsmine dokunduğum her anda içimde
bahar uyanır gibi olur,
ama ardından bir hüzün çöker
çünkü bilirim,
hiç kimse senin gibi dokunamadı bu dünyaya.

Korkarım güzelim…
Korkum senden değil,
seni kaybetmekten.
Avuçlarımdan kayıp gidecek misin diye
her gece içime çöken ağır sessizlikten.
Senden uzak kalan her saniye
bir mevsim eskitir ruhumu.
Ama sen bir tek “buradayım” desen
bütün yarınlarım yeniden ışır.

Bazen düşünüyorum,
sen olmasaydın
bu şehir bu kadar sesli olur muydu kalbimde?
Her adımında seni arayan bu yüreğim
bu kadar yorulur muydu?
Ama yine de vazgeçmem senden,
çünkü seni sevmek
en koyu gecede bile yolumu bulan
tek ışıktır.

Korkarım güzelim…
Çünkü sen,
bu hayatta herkesten sakındığım
en derin duamsın.
Ve bil olur mu?
Sen yanımda oldukça
hiçbir karanlık beni korkutmaz.
Ama bir gün gitmeyi düşünürsen,
işte o zaman
gölgen bile içimi üşütmeye yeter.

Korkarım güzelim…
Çünkü sen varsın diye güzel
bu dünya,
bu gece,
ve bu kalp.