0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
39
Okunma
içimde bir güneş doğdu
Nihal
adını koyduğum
içimin güneşine Nihal dedim
bir ışık ki geçti sırlarından zifirin
geceyi yudum yudum içti
taştı sınırlarından tenin
bir aydınlık oldu sözlerden önce
ey Nihal
seninle başladı vakit
suskun harfler düştü cümlelerden
sessiz bir türkü kaldı geriye
içre içre yanan
bu ayna bu buut bu zan
geçit oldu sırrına
bir nefes çekildi iki âlem arası
sen kaldın
ve ben
soru suretinde bir cevap
bir hiçim Nihal
seninle var
gölgeler cümle kapın
ışık ise sırrının anahtarı
ey sırlar sırrı
ey Nihal
aşkın güneşiyle yandı bu yüz
gördü göz görmeyeni söyledi dil söylenmeyeni
bir sen bir ben bir de O
üçü bir arada
üçü bir
içimde bir güneş doğdu
adını Nihal koydum
o güneş ki ben oldu
ben ki o güneşte yok oldum
