0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
141
Okunma
Hüzün çöktü usulca omzuma,
Gece, sakladığım ne varsa döktü önüme.
En çok da değer verdiklerim acıtır insanı,
Bir gülüşüne ömrümü verdiğimin
Sırtımdan vurması gibi sessizce.
Ay bile küsmüş gibiydi bu gece,
Işığı kırık, rengi soluktu.
Kalbim, içindeki yaraları saymaktan
Tükenmiş bir kuş gibi
Uçmayı unutmuştu.
İhanet
Ne büyük bir kelime meğer,
Bir ömürlük güveni
Bir saniyede yıkan.
Karanlığa karıştı sesim,
Kimseler duymadan.
Ama bilirim,
Her gece kendi sabahını taşır içinde.
Ben de bu acıyı
Yüreğimin en derin yerine bırakır,
Bir gün yeniden doğarım
Küllerimden sessizce.
Yarası derinde
iki cihan ötede
5.0
100% (1)
