Gönlünün arzusuna göre iş yapma ki, sırtına pişmanlık yükü yüklenmeyesin. ferideddin attar
Dünya Yükünün Hamalı
Dünya Yükünün Hamalı

Nihal'im Sonsuzluğun Kıyısında Yolcuyum

Yorum

Nihal'im Sonsuzluğun Kıyısında Yolcuyum

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

19

Okunma

Nihal'im Sonsuzluğun Kıyısında Yolcuyum

Nihal’im Risalesi – Ruhsal Yolculuk

I. Kıta – Ateş ve Rüzgâr
Bazı anlar vardır, Nihal’im,
Seni sevmekle boğulmak arasında savrulduğum.
İçimde bir ateş yükselir,
Rüzgârın kanatlarında senin adını taşır.
Ama ateşimden habersizsin;
Ve rüzgâr, senin pencerenden geçip yok olur.

II. Kıta – Aynalar ve Hiçlik
Bir nefesin ağırlığını taşırken,
Duygularımı aynalara döktüm;
Ama sen, başka gölgelerde yansıyorsun.
Hiç’ten başka bir karşılık yok elimde,
Ve aynalar, sessizce kederimi fısıldar.

III. Kıta – Çöl ve Kuyular
Mümkün değildir Nihal’im…
Tüm yaşanmışlıklarım, sessiz dualarım
Senin içindeki boşluğu dolduramaz.
Her kapı açışım, bir çölün derin kuyusunda yankılanır;
Ben, o kuyularda kaybolan bir yolcuyum,
Her adımımda yalnızlığın gölgesiyle karşılaşırım.

IV. Kıta – Defter ve Gölge
Defterime düşen kelimeler bir gün:
“Unutamıyorum sarılışını,
İçtendi, özlemle doluydu belki.
Ama aşık bir kalp değildi karşımda…”
Ve en acısı, Nihal’im, bu gölge;
Sevginin ışığıyla çizilmiş, ama asla dokunamadığım.

V. Kıta – Yıldızlar ve Çöl Ruhu
Karşılıksız aşkın mabedi,
Bir çöl gecesi, yıldızlarla konuşan bir yalnızlık.
Ben o çöldeki bir yolcu,
Ruhum, kadim yıldızların rehberliğinde
Aşkın sırlarını arar,
Ve her adım, kendi derin kuyusunda yankı bulur.

VI. Kıta – Metaforik Işık ve Sırlar
Nihal’im, sen benim metaforumsun;
Bir şairin hayalini süsleyen,
Bir dervişin dualarında beliren,
Ama asla dokunamadığı,
Sonsuzluğu fısıldayan bir ışık.
Senin ışığınla gölgeler birbirine karışır,
Ve ben o ışığın labirentinde kaybolurum.

VII. Kıta – Meydan ve Dans
Varoluşun sınırında, Nihal’im,
Aşk ve nefret, sevgi ve acı
Birbiriyle sessizce dans eder.
Ben yalnızca seni sevmekle boğuldum;
Ve bu boğuluş, benim en derin ibadetim oldu.
Ruhum, seninle bütünleşen bir nehir,
Her kıvrımıyla kendi varoluşunu keşfeder.

VIII. Kıta – Yolculuk ve Sonsuzluk
Ve şimdi, Nihal’im, her adım bir yolculuk,
Her nefes, içimdeki gizli mabedin kapısını aralar.
Senin hayalin, bir pusula;
Ben ise, seni arayan bir derviş,
Kendi ruhumun labirentinde,
Sonsuzluğun kıyısına dokunan bir yolcu.

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Nihal'im sonsuzluğun kıyısında yolcuyum Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Nihal'im sonsuzluğun kıyısında yolcuyum şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Nihal'im Sonsuzluğun Kıyısında Yolcuyum şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL