Hasretin Risalesi

Ey sevgili, sessiz çığlıkların yankısı kulaklarımda bir sağır naber,
gözlerim kör, tenin uzak, hasretin kemiklerimi kırar.
Sözlerin kağıt kesiği, dilimde kanayan bir yara,
varlığın bir bahar, yokluğun zemheri karanlıklara.

Ne yaptım sana, ey gönlümün saklı bahçesi,
neden bu denli sevdirir, özletir, ağlatırsın nefesi?
Mistik bir sır mısın, ilahi bir nakış mı ruhumda,
yoksa çağların ötesinden gelen bir metafizik yara mı?

I. Sessiz Çığlıkların Sırrı

Kulaklarım sağır, ama sesin içimde bir ney,
sustukça çağlar, çağladıkça susturur her bir hece.
Tasavvufun yolunda, sessizlik bir makam,
senin yokluğun, kalbime inen ilahi bir selam.
Sufinin zikri gibi, her an seni anarım,
ama sesin uzak, bir yankı, bir gölge, kaybolur ararım.

II. Tenin Uzak, Hasretin Bıçak

Tenine dokunamıyorum, ellerim boşlukta süzülür,
hasretin tüyleri kemiklerime saplanır, kırılır, bükülür.
Alegorik bir rüyada mıyım, yoksa gerçek mi bu acı?
Sen bir gül, ben dalında kanayan dikenli bir sancı.
Metafizik bir âlemde, ruhunla buluşur ruhum,
lakin bedenin uzak, dünya bir gölge, bir yanılgının uykusu.

III. Kağıt Kesiği Dilim, Yaralı

Sözlerin tadı, bir yudum bal, bir yudum zehir,
kağıt kesiği dilimde, her kelime bir kehir.
Çağdaş bir âşık mıyım, yoksa Mevlana’nın gölgesi?
Dönüyorum semada, ama sensiz dönmek bir hecesiz.
Sevda, metaforik bir yara, kanar durur içimde,
her bir damla, senin isminle çağlar gönlümde.

IV. Gözlerim Kör, Hasretinle

Gözlerim seni arar, ama sensizlik bir perde,
kör olmuş bakışlarım, bulamaz seni bu yerde.
Burnumda hasretin kokusu, kemiklerimi kırar,
her nefeste seni çeker, her solukta yanar.
Mistik bir yolculuk mu bu, yoksa ilahi bir sınama?
Sen bir sır, ben bir yolcu, kaybolmuşum bu âlemin rüyasında.

V. Söyle, Sana Ne Yaptım?

Ey sevgili, ne günah işledim ki bu hasretle sınanırım?
Neden sevdirirsin kendini, özletirsin, ağlatırsın?
Bir çağdaş derviş miyim, yoksa kadim bir âşık mı?
Sen bir hakikat, ben bir gölge, kaybolmuşum aşkın seliyle.
Metaforik bir bahçede, gülün dikenine razıyım,
hasretinle yanar, özleminle çağlar, yine de sana âşığım.

Ey sevgili, sen bir sır, ben bir arayan,
yokluğunla başlar, varlığınla biter her bir zaman.
Bu risale, hasretinle yazılmış bir çağdaş destan,
seni anarken bulur ruhum, ilahi bir naber, bir selam.