ey tüm lirik zamanlarımın
ey tüm kalabalıklarda boğulmalarımın
tek imtiyaz sahibi

ey kudretli münzevi yanım

ey devingen yalnızlığım

bil ki
gelenler kalmıyor
gidenler dönmüyor

anladım
tek sana mecburum
tek sana layık

...

şu bütün pişkin zaaflarım
şu bütün müstehcen günahlarım
şu tuluat artığı sözlerim
bu kuz mazimle
eylim eylim dökülüp
dönüp vardım huzuruna

diz çöktüm

kapandım

kıldan incedir boynum

emreyle

ouroboros misali
kendini yiyip bitiren
lakin bir türlü yenilenmeyen ben
hükmedip elem biçeceğin bütün zindanlara
bütün inşirahsız gecelere
ve bilcümle ıstıraba razıyım

müstahaktır cümlesi bana

kabul
kulağıma çalınmış
bütün veda sözleri hançeremde mahpustur

kabul
yoluma dizilmiş
bütün sevda sözleri lafügüzaftır artık

kaldı ki
inmiyor bağrımdan aşağıya
ihanetin ne mahşeri ne parmak izi

kendimi astığım şu urgan hala boynumda
darağacımdan sarkıyor tin’im

aldığım her soluk som kabir
attığım her adım meçhul

henüz açılmadı perde
senin duyduğun uvertür
birazdan başlar arya

eprimiş libas misali
gün geçtikçe darlayan
gün geçtikçe boğan
şu insafsız
şu şitayişsiz hayatta
sana mecbur
sona ramak kala
daha ne çekebilir ki
şu gureba
şu sunturlu beden

varsın dizginim elinde
varsın hicretim sana olsun

ne kaldı ki elde
seninle yaşanacak
bu zifir
bu deruni
inzivadan öte