Nihal’im ve Balın Sessizliği Risalesi

Nihal’im,
Aklına, kalbine, ruhuna ve varoluşunun derin dokusuna
saygıyla eğilen bir yüreğin kelimeleriyim.

Elimde bir çıta bal var hâlâ,
köyün sessiz vadilerinden gelen,
çam sakızı ve çoban armağanı.
Bu bal, niyetimin, sevgimin sessiz mektubudur,
sadece sana sunulmayı bekleyen bir ışık gibi.

Nihal’im,
Bugün seni meşgul ettiysem,
affına sığınıyorum.
Senin huzurun, sükûnetin ve dinginliğin
her kelimeden, her nefesten daha kıymetlidir.

Uygun olduğunda, eğer istersen,
balı sana sunmak için burada olacağım.
Kapını çalmadan önce
sadece bir işaretin yeterli;
ben senin zamanına, senin dünyana,
senin nefesine saygı duyuyorum.

Bal, bir metafor…
Tatlı ve yoğun ama ağır değil,
verildiğinde ruhunu okşayan bir dua gibi.
Nihal’im, seninle her şey sessizce,
huzurla ve sakince var olmalı.

Senin rahatın, senin mutluluğun
her şeyin önünde gelir.
Zamanın geldiğinde haber ver,
ben balı, sevgiyi ve saygıyı
nazikçe sunmaya hazır olacağım.

Nihal’im,
Her yudumunda evrenin sesi var,
Her damlasında gönlümün fısıltısı…
Kendine iyi bak,
Ben buradayım;
ve senin huzurunda her nefesimle seni selamlıyorum.