Bismillah.

Sözcüklerin yükünü hafifleten,
varlığın eşiğinde süzülen latif bir dokunuş..

Başlangıçların en zarif anahtarı Bismillah.
Zamanın ve mekânın üzerine nakşedilen ilk söz.
Teslimiyetin özü, tevekkülün dili, niyetin ta kendisi.
Kelâmın secdeye vardığı ilk harf, varlığın susarak “ol” dediği an.

Selâm, ruhun diğer ruha sessizce eğilişidir.
Varlığın, varlığa “seni gördüm ve seni önemsiyorum” deyişidir.
Sözün öncesinde, sessizliğin içinde bir kabuldür.
Yokluktan varlığa açılan ilk kapıdır.
ve ilâhî bir çağrının kalpte tuttuğu saf nota.

Zikir,
sözün içe dönmüş hâli, kalbin Allah'a karşı teslimiyet dilekçesi.

ve dua; bir yokluk hâlinden mutlak varlığa yönelmiş içli bir naz,
harflerin gözyaşı, mısraların iç çekişi.

Bir anda doğan, içinde çağlar taşıyan ışık ve kıvılcım.
Suskunlukların ortasında parlayan bir kelime, küllerin arasından fışkıran bir niyet. Aniden gelen ilhamın, içte yanan hakikat ateşinin ilk işareti, kıvılcım.

Aşkın raksı semâ.
Ruhun bedenden sıyrılıp ilâhî bir çağrının etrafında dönerek kendine döndüğü yol.
Dünyanın ağırlığını bırakanların hafifliğidir semâ.
Mısraların Hakk etrafında döne döne kendini yitirmesi, aşk sarhoşluğu.

Mazhar-ı Sırlar;
Gizli olanın görünür kılındığı eşik. Sadece bilenlerin duyabildiği bir iç sesin açığa çıktığı an.

İşte bunların her biri şiiri hem biçimsel olarak hem de içerik olarak zenginleştiren kıymetli mânâ taşlarıdır.

Bazı anlar kelimeler geçip gider içimizden, biz onları duymadan.
Dünya büyük bir unutkanlıkla savrulurken ekseni bozulmuş bir dua gibi, biz hâlâ içimizde yanan külleri eşeliyoruz, bir kıvılcım bulma umuduyla.

İlham dediğimiz o latif rüzgâr artık daha az uğrar pencerelerimize.
Belki de kalbin penceresi bu kadar kalın perdelerle örtülmüşken, güneşin içeri sızması da zorlaşır bu yüzden.

Yine de bir ses var.
Sessizliğin içinden gelen, çağrısı zamanın ötesine düşen bir ses.
O ses, bir sûr sesi gibi duyulur bazen düşlerimizde. Biz o işaretlere tutunarak yol bulmaya çalışırız.
Her sessizlik belki de çok önceden atılmış bir tohumun toprağı delmeye çalıştığı andır.
ve o toprak ne kadar unutmuşsa yıldızların zikrini, o kadar susar.

Bir çağrı var uzaklarda.
Belki bir himmet nefesi gibi, belki de bir sabah ezgisi gibi.
Berrak bir ufuk gibi doğar içimize. Işığın çocukları koşarak gelir.
Kalbi yakut gibi parlayanların, sözden çok şuurla konuştuğu bir bahçede buluruz kendimizi. Sonra zaman durur, kelâm susar, gökyüzü de bir ezelî yangınla tutuşmaya başlar.

''Aşk, yolun ateşi, yolcunun yakıtıdır.''

Hakka giden yol;
Sabırdan geçer.
Nefsi terbiye etmekten geçer.
Tevekkülden geçer.
Zikirden geçer.
Secdeden geçer ..

Bir secde kokusu arıyor ağaçlar köklerinde.
Kurumuş dallar tekrar yeşermek için bekliyor.
Beklemek bile bir ibadettir bazen.
Çünkü sabır sadece zaman geçirmek değil, zamanın özünü beklemektir. O öz ise bazen bir bismillah'tır, bazen bir bakış, bazen de hiçliğin ortasında bir niyettir.

İşte o niyetin izinden yürürken bir selâm oluyoruz yeniden.
Eksik ama içten. Kırık ama samimi.
Aşk bu. Tamamlanmak istemez.
Eksiklikle yanar.
Yanarken arınır.
Arınırken vuslata yaklaşır.

Toprak unuttu belki yıldızların zikrini.
Ama biz hatırlamak için buradayız.

Teslim olmuş bir gayretin öyküsüdür bu şiir.
Rüzgâr nereden eserse essin,
Hakk’a yönelenin kıblesi değişmez.
Tevekkül eden asla yalnız değildir.
O, görünmeyen bir elin sürekli tuttuğunu bilir.

Her hakiki şiir kalbe düşen ilâhî bir kıvılcımdır.
O kıvılcım bir gün mutlaka göğü tutuşturur.

ve sonra bir dilek düşer içimizden usulca;
güne de selam çaksın bu şiir.
Şiir, artık sadece bir şairin değil,
o günü yaşayan herkesin aynası olsun inşallah.


Hayranlıkla.
🌾

Ve biz,
bir akşam duasının
gözyaşıyla ıslanmış eşiğinde bekleriz.
Belki bir esinti,
asırlar öncesinden kalan bir ilahi taşır bize;
ve kelimeler,
meleklerin kanadında uyuyan sırları uyandırır...

Yüreğinize sağlık, içine çeken çok güzel şiirdi
Tebrik ediyor, saygılarımı sunuyorum

Ve biz,
dilin ucunda titreyen
yarım kalmış bir “selâm” oluruz yeniden...


O kadar derin manalar çıkar ki dizelerden...
Hissettim yürekten yüreğinize sağlık değerli şaire.
Sevgilerimle