Bugün her şey biraz senden, biraz benden
Senden olan sessizlik, benden olan sensizlik olsun



Sen varken
Bu kentin rengi mavi,
Yol kenarları Kırmızı çiçekliydi
Utanınca kızaran yüzün gibi severdim çiçekleri
Leylak kokuluydu sokakları
Her mevsimi bahar
Yağmurları aşkla ıslatırdı tenimi
Sonra sen korkardım


Senden sonra
Kimsesizliğimi büyütüp
Yalnızlığımı kirpiklerime astım
Göz bebeklerim uyku taciri
Umutlarımı pazarladım
Yarınsız hayallerimin ışıltısında


Her yeni gelen gün telaşa salarken sensizliği bu kentte.
Güneş teninde sönüp, gözlerinde doğmalıydı
Gözlerin hayallerime zifiri karanlık
Bakışların dipsiz kuyu sevdalı yüreğime



Varlığın yaşama sebebim
Cennetim di senli bu kent.
Gittin ya,
Hani sen diyorum sevgili
Sen gittin ya...
İşte ben o vakit
Önce saçlarımdan sildim kadınlığımı
Sonra;
Tenimden sevişmelerimizin kokusunu
Gecelerin zifirine sığınıp
Bir bebek gibi emzirdim acılarımı


Yoksun ya
Azap bandıralı gemiler demirlidir
Bu kentin vuslat limanlarında.
Düşlerimde sevdamın yitikleri
Yanaklarımda nefesinin sıcaklığı
Dudaklarım dudaklarını arar her boşlukta


Bugün her şey biraz senden, biraz benden
Senden olan sessizlik, benden olan sensizlik olsun


Kaldırımlarında diz çöktüğüm bu kent
Kendince yazarken fermanını.
Saçlarımdan özlemler dökülür ayak uçlarıma
Gözlerimden hüzün akar.


Cennetim olan bu kent efkar doldu gidişinle
Her adımda adın düşer aklıma
Aklım başımdan çıkar
Hayallere ilişir bakışlarım
Hasretine bürünür kahır sözcüklerim
Semaya açılırken ellerim
Bin ah ile çırpınırım
Dilime sitemli dualar dolanır
Ömrün, ömrüm gibi geçsin aminlerinde
susar yüreğim...
Ve ben sevgili
Önce Hüzün dolu bu kente
Sonra kendime k ü s e r i m
Sana küstüğüm gibi
Sana küstüğüm gibi!..




#hüzünlükent