Sana sustum sevgili
Oysa sana anlatmak istedim derdimi
Sana bakmak
seni anlamak
zor olanı dilenmekti, zor vakitleri gökyüzünden
Oysa süzülüp giderdi bulutlar, eksilip giden umutlarla.

en zor olanı
seni seviyorum demekti
eylemin en zorunu özlerken, günü bitirmek
öyle bıktım, debelenmekten
Oysa çok yorulmuşum
boşluğa kürek çekmekten.

aynı mekanın dış cephesine
Her köşeden gelen mermiler parçalarken yüreği..
Her köşede kocaman bir anfi
içimizden gelmedi gülmek, güldürmek, bağırmak
Oysa yorulduk, sonsuzluğa maya çalmaktan

keşkelerle.. sankilerin yıldızı olduk
kaybedilen şehirde
Ne uzadık
Ne kısaldık
öfkenin tuzağında
bitmeyen tükenmeyen nefretten
Ne kaldı geriye.

Oysa..
seni seviyorum diyebilseydik.

Dökülüyordu sıvalar
çekiliyorduk kuytulara en derin yaralarla..
Gülmeyi çoktan unutmuştuk.
merityenin diğer yarısında.