3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3307
Okunma
Yeşile bezenmiş Konya ovası
Yağmur düşüyor
Islanıyorum
Başkalaşıyor ruhumda şehrin havası
Moralim düzeliyor
Gülümsüyorum.
Yürümeyi özlemişim
Yağmuru özlemişim
Uzun zamandır
Mevsim gülerken
Taş suratımdan taşı sökesim geliyor
Ellerimi çırpıyorum
Güvercinler geliyor
Çığlık atıyorum
Neşemi baharın sevinci deliyor.
Öyle bir ruh hali ki
Tasalarımı unutmuş, tasasızım bu gün
Bakıyorum ki, ne kadar güzel bu şehirde minareler
Huşu içinde kıpır kıpır yüreğim
Ne hoş
Ezan sesi
Vakti tamamlıyor
Mevlana’nın nefesi.
Cevap Yaz