7
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
564
Okunma

Yıllar önce sandal ile deniz’e açıldıktan sonra Deniz’de kaybolan abisine ve Zeynep Topal arkadaşıma ithafen yazılmıştır şiirim...
İklimi ılık memleketimin üşüyen kızı
Deniz gözlerinden aldı rengini
Sen maviye mavi sana aşıkken
Ben mavi dehlizlerde Boğuldum
Bakışlarında kayboldum
Uzat ayaza kesmiş çocuk ellerini
Korkma!
Bir martı masumluğumda
Bir gelincik şeffaflığında
Seveceğim seni...
Öyle ürkütmeden korkutmadan
Merhamet varlığınca
Öyle İncitmeden!
İklimi ılık memleketimin üşüyen kızı
Gitme uzak limanlara
Terk etme düşlerini
Uçmaya hevesli Kanatlarını çırpma
Boncuk gözlerin dalmasın,
Karşı yakası hüzün dolu kıyıya.
Bilirsin her zaman gemiler uğramaz bu şehre
Bu şehir vakitli vakitsiz yolcular uğurladı
Gidişleri vardı ama dönüşleri olmayan
Meyletme onlar gibi uçmaya
Kaybetme gülüşlerini
Mavi düşlerini kaybetme
Her zaman gemiler uğramaz bu şehre
Sen umudun ikiz kardeşi,
iklimi ılık memleketimin üşüyen kızı
Kaybetme gülüşlerini
Yok etme~
#Hüzünlükent
5.0
100% (20)