Papatyam!
Her şeyin bir zamanı vardır
Ve her şey zamanında güzeldir
Sen ise zamansız açan bir gül oldun gönlümde
Şu batmakta olan güneş
Her türlü şeye rağmen sabah yine doğacak
Biliyor musun, ölüm zamansızdır
Hele bizim gibi sevenler için
Ölüm çok erken olur
Ölürsek, eksik gideceğiz bu dünyadan
Kavuşamayan bedenlerimiz toprak olacak
Seninle evlenemeyeceğiz
Çocuklarımız olmayacak biri oğlan biri kız
Hatta seni bir daha göremeyeceğim
Belki kalan ömründe benim acımı yaşayacak
Hayat sana da zehir olacak
İnsan içindeki vicdanı, öldürebilir mi?
Dünyadaki her insanın yaşama hakkı yok mu?
Bu yaşam hakkı, bir insanın elinden nasıl alınabilir?
İşte bu soruların cevabı buralarda yok
Olsa da mantıklı bir açıklaması
Burada dağ, kurt kanunu, ihanet
Her türlü kalleşlik ve alçaklık var
Ecelin gelmediyse korkma, ölmezsin diyorlar
Geldiyse de ne yaparsan yap, boş
Ve ben sana veda bile edemeden gidiyorum…