Nedendir şu Kasımdaki iç sızlatan hüzün
Tam da bu yüzden değil mi, solgundur şu güzün
Yaprakların dökülmesi ve renklerde yitirim
Dönmez giden ecdat, kalbimizde bozuktur ritim.

Nicesiyle boğuşmak değil midir O`nun hayatı
Bütün cihan O`ndaki asil duruşa hayrandı
Şahlanışın önündeydi, yiğitti, eşsiz liderdi
Milletin yüreğinde bakidir O, ebeden yer etti.

Nicesi gelip geçti Kasımların, sandılar unutulur
Oysa O, son yüzyılda cihana en asil bir duruştur
Daha barışsever bir kahraman gelmedi ki ardından
Bin yıl da geçse yaşatılacaktır O asil kahraman.

İlkeleri ilkemizdir, ülküleri de ülkümüz olacak
Şâd olsun ruhun senin, yurdumuz pâyidar kalacak
Öğrenecektir nesiller öyküsünü destanlık tarihinde
Ölmeyecek O`nun düşünceleri de, devrimleri de.

Bir büyük medeniyetin kendini fark edişisin sen
İlhamını kökünden alan meşâlenin güçlü aydınlığı
İlimsin, emek ve azimle yoğruluşun yegâne bahtiyarlığı
Gıpta edilensin, hürriyet sevdalılarının biricik aşığı.

Güldü solukken yüzü Anadolu`nun yeni güne
Öyle bir ateşti ki bu yüzyıllar sonraki meşâlede
Bir değil nicesi aldı seni örnek, asra bıraktın izi
Halen bir arada tutuyor bizi ay yıldızın gölgesi.

Ata`m, yürekteki sevginle vatan daima yükselecek
Millet senden aldığı ilhamla hedeflere ilerleyecek
Asra vurduğun barışsever tutum elbette yeşerecek
Her doğan nesil adını bilecek, sevginle büyüyecek.

Her şeyini milletine adayan bir başka ecdat yok
Biz anlayışıyla varız ya, başka hesaplara karnımız tok
Gücümüzü alacağımız yer kökümüzdedir biliyoruz
Bir Mavi Gözlü`ydü O, tarihe altın harflerle geçti,
Milletin seni asla unutmayacak, ölümüne sevdi.

Oğuzhan KÜLTE