4
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
841
Okunma
Ani bastıran yağmurun gölgeli hüznünü içer günışığı...
Ve
Dünyadan geçer sert zemin
-karanlıklardan korkma-
Sinirli atların anlaşılabilir güzellikleri yumruk atışı çığlıklar kenti
Ki,
Atlayan fırtına derinliği parçalar
Duvar diplerine emekleyen masalların yüzümü sıyıran göğsü
Hatırlıyorum bir yerde küçük çocuktu o
Kaç yaşndaydı
Ama muhtemelen kahkaha attı
Söyledim de
Gökyüzü karardığında yumuşuyor siyah ve beyaz
Uzantısı bir bakış çizgisinde
Işık çakımına yürüyen hayallerin ısrarla tanıdığı korkuda
Parlak renklerle boyamak odaları
Evet.
Buradan dokunabilirim dışarıya/
Dışarıda tepeye/
Yıldızlara
Irmağa ve
Ağaca
Yeryüzü böyle olmalı
Aç pencereni çocuk
...
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
