ayaklarımın güneşle yıkandığı
bir yarım deniz
sonsuzluk geçti yüzümden/
yüzüme alınca aynaları
kırılan sır sözcükler..




mevsim ıslağı saçlarımda sarmal çağrı
lâl odalı evlerin buğu kuşu çatım
belirsiz yaralara eşlik eden
gün telaşı zaman
rüzgarın hüzün yolu göğsümde
durulmuş cam kelebekleri
bir akşamüstüne süzülüşü
büyüyen ırmakların




köz dönencesi çiçeklerin dumanlı ışığı
sular sessiz,derin
geçirsem sizi gece parmaklarına
çekilir düşler bir yıldız ağrısıyla
usul usul..
içeriye girsek
düşünmeye
ve gecikmenin erken boşluğuna
silkeleyip korkuyu dağılsak
soluğu çarpsa dünyanın
göçünde ağaç uğultusu



yoksunluğun suya düşen çoğalmaları
bir yarım sevinç
sonsuzluk geçti yüzümden/
yüzümde yakınlığın hiçliği
uyurken dinlediğim şuramın sızısı
bir ışık çiz
hergün yeni yeni sözcüklerle
çiz izini aynaların
umurumda mı kantaşı yaralar
dilimde binlerce cenk
şiirler koptu
gölgeli ruhum’a

ayrıldık ve ayıldık
yüzümün eşine kıyasıya


......