1
Yorum
34
Beğeni
4,9
Puan
816
Okunma
karanlığın tuz ölülerinde çoğalan ırmaklar
buğu masalların bıraktığı g/özler
bulut kalınlığında şiirler
yüzümü saran giz’in kafesiyle ilerler
iç içe yaraların yalnızlığı tuttuğu yağmur ellerinde sesimi dinler zaman
ve geçip gider herkeslerin içinden insan
topuklarımda yükselen dünya
rüya dilinde çöl mızrağı
iç çeken uçurumların göçebe kuşlarıyla mırıldanıyorum
dudaklarımda ay sözlü gece
ruhumun fırtınası
sürgün çocukların yarınlı dağında
bir şiirdir ellerim
nal sesli uykuların kırmızı yaprağı
gök genişliğinde perde
ki ölümün mürekkebli dalı
karanlığın aydınlığa ıslığı
ahreli hüzün
gölgelerde susmalar ve
delirmiş sular
Hep yeniden yan yana
kendini görür insan
bırakır yakamı sevmeler
yokluğun basamağına sonsuz yolculukla
.......
5.0
93% (14)
4.0
7% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz