Bakınca şöyle geriden hayatın içine
Anlıyorsun ki yaşayan sen değil mişsin
Yüklenmiş omzuna heyhat, haddi aşan yük
Yine de ayaktasın hayret ki terlememişsin.

Ne gamsızlar varmış meğer, zevk-i sefada
Geride bırakmışlar harâbe,aldırmadan da
Nefret çeker böyleleri sonuçta yine
Ne denli ezilmişiz ki öyle gereksiz yere,
Çalınmış istikbalimiz de kurt sofrasında.

Selâm bile değemez imiş kötü kullara
Ayrılsın yollarımız şimdi farklı kulvara
Çarpacağım gelip başı, düz duvarlara
Bitmelidir artık çile, çekmem bir daha
Haysiyet yoksunlarına benden elveda.

Biçilir mi dostlar fiyat, adam olana
Geçer mi ki ak, akçeler onun önünde
Yollarıma atlas halı serseler bile
Geçmem artık o beldeden, hep sizin olsun
Yeterki ciğerlerime girmesin bu toz
Kalan ömrümü yaşayım, vermeyin narkoz.

Üzülmüştük samimiydik hep hislerimizde
Ne geldiyse başımıza, bu merhamette
Kırmadık ki hiç kalpleri,tuttuk el üstü
Ritim kaçtı,durdu saat ve sana mükafat
Kaşılığı ne de çirkin,insafsız böyle…

Eşenler aslında bilse, kuyu kendinin
Kötü olmasalar zaten, senaryo kimin?
Haniydi aynı ümmettik, bu fenalık niye
Dokunmayın Şabanıma sakın, küser belki de.

Bir değsen tellerine, gider yüzden tebessüm
Camiye girer ve olur, anında Müslim
Görünüşte çok dindardır, sansınlar öyle,
Namazda da keçilerle gider secdeye…

Ey gönül sen çok yoruldun bu sefillerden
Hak açsın sana da bir yol, biraz rahat et
Vardır elbet düzgün insan, bulunur bir gün
Sakla; sevgi, merhameti, mayandır , senin
Bekliyor münafıkları da elbet bir azap
Çiz rotanı güzelliğe, neşen bol olsun.
Oğuzhan KÜLTE