Ne başıydı ihanetlerin bu, ne de olacak sonu
Verirse iradesini asiye o zavallı kulu
Bu vatan daha çok kahraman görecek
Vermeyecek onurunu bu çirkef güruha millet
Bu bayrak gönderden asla inmeyecek.

Çıktı nasılsa içimizden çirkin cellatlar
Utanmadan silâhları halka doğrulttular
Yediği tabağa da küstah bu cibilliyetsizler
Osmanlı tokadını ne güzel de yediler.

Yiğit kardeşlerim, gözüpek milletim
Caddelerden semalara yükseldi sesin
Rahmet etti zuhur, bulduk huzuru
Anallar doğurmuş bakın hele, Ayla`yı,Umut`u....

Ses ver gecenin derininden, titresin tenin
Ruhun gelsin coşkuya da Ya Allah desin
Boğulmaz bu irfan, eksilmez iman
Salalarda tek yürek, bu zafer senin.

Yoktur üstüne milletin daha büyük güç
Ona rağmen bir icraat,, bu en büyük suç
Ödetir elbette millet haine bu cüreti
Bu vatanın tek sahibi, ilelebet asil milleti.

Yere düştü imanıyla, namusu için
Ezildi, vuruldu kimi, kimi bendinden geçti
Kimi oldu gazi bu yolda, kimi şehit edildi.
Tutmadı planları bu şirret çetesinin.

Söndü milletin göğsünde, alçak darbe fitnesi
Kaçtı ardına bakmadan, gafil rütbeli çetesi
Karanlığa yol yok artık, millet oldu tek yürek
Doğacak yeniden ufuktan bize şimdi aydınlık
Sırtlanlar kaçışacak, arslanın hükmü artık.

O gün bir nasihatt bizlere, çok acılar yaşandı
Makam ve mevkilere, onursuz adamlar gelmişti
Milletin varlığı hasma sanki peşkeş çekildi
Uyanalım biz de artık, bu gaflet uykusundan
Taviz mermeyelim asla şahsiyetten gururdan.

Sözlerim incitmesin hiçbir vatanseveri
Onlar baştacıdır hep, yerleri milletin yüreği
Hak vadediyor bilelim imanlı savaşta zaferi
Tek kalesi hep bizdik bu ümmetin bilelim
Laz,Kürt,Çerkez, Türkmen, Abaza ve gerisi hülasa...
Sevelim birbirimizi, hep el ele verelim.

Oğuzhan KÜLTE